Uitgebreid: Het eerste vandalisme...

Helaas: wildbreien brengt ook een aantal risico's met zich mee. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat je breiwerkje al na 2 dagen vernield wordt. Dit overkwam mijn moeder's tag om de lantarenpaal aan de Colmschaterstraatweg.
Gelukkig was ik op dat moment in de buurt. Ik kwam toevallig aanfietsen, en zag in de verte twee Duistere Figuren: 2 jongens met lelijk stekeltjeshaar en glimjassen met bontkragen, ik schat ze ongeveer 13 jaar. Ik vond het vreemd dat ze bij ''onze'' lantarenpaal stonden en fietste snel dichterbij. Opeens fietsten de 2 jongens weg en, de hufters, een van hen zwaaide vrolijk met het breiwerk waar mijn moeder zo hard aan had gewerkt.
Je begrijpt natuurlijk dat mijn bloed begon te koken. Wat is daar nou zo leuk aan, een vrolijk, mooi kunstwerk zomaar vernielen, puur uit verveling?! Ik besloot de vandalen te achtervolgen. Langzaam fietste ik achter hen aan, terwijl zij vrolijk zwaaiend en roepend verder fietsten.
Ik durfde de twee natuurlijk niet aan te spreken. Wat moest ik zeggen als klein 14-jarig meisje? ''Hallo beste hufters, ik zie dat jullie daar een breiwerk hebben. Mag ik het alsjeblieft terughebben, want het is namelijk gemaakt door de wildbreiclub waar ik bijzit...'' Ten eerste zouden ze daar niet naar luisteren, ten tweede zagen ze er niet bepaald uit alsof ze dat zouden kunnen begrijpen...
Ik volgde ze langzaam, tot ze bij het meer voor mijn huis aankwamen. Daar slingerde de ene jongen nog eens hard met het breiwerk en gooide het toen richting het water...
GELUKKIG bestaat er nog zoiets als wind. Het breiwerk landde, als door een wonder, precies één centimeter voor het water op de oever.
De jongens fietsten, enigszins teleurgesteld, verder en ik sprong gelijk van mijn fiets af, rende naar de oever en ''redde'' het breiwerk.
Het hangt nu om de lantarenpaal voor ons huis, lekker in het zicht, lekker veilig.


Gister kreeg ik te horen dat een van de lapjes om het schoolhek in de fik is gestoken. Het lapje is uiteraard weg, en de spijl van het hek is zwart... Ik snap die vandalen niet. Als je zo nodig een statement moet maken, steek dan gelijk de hele school in de fik, maar niet een mooi vrolijk lapje!

Maar men moet niet denken dat ik me door dit domme, asociale gedrag van de wijs laat brengen. Het wildbreien is er vanwege mijn proefwerkweek er een beetje bij in geschoten de laatste tijd, maar ik zál doorgaan, hoeveel stomme jongens mijn street art ook mogen vernielen of verafschuwen!
Het enige wat ik met wildbreien wil bereiken, is de wereld een beetje vrolijker maken, en volgens mij is daar niets mis mee.
Dus laat de breipennen niet zakken, maar ga vooral fanatiek door!

Uitgebreid: Nieuwe tags

Vanmiddag hebben mijn moeder en ik heel sneaky 3 nieuwe tags geplaatst. Ze zijn gemaakt door mij, m'n moeder en mijn oma, 3 generaties dus.
De eerste, gebreid door m'n moeder, hebben we geplaatst om een lantaarnpaal aan de Colmschaterstraatweg. Let dus goed op!

De tweede komt van mij en is ietsjes verderop geplaatst aan de Gooikersdijk. Ben er behoorlijk trots op, ik kan daar nu langs fietsen en zeggen ''kijk, dat heb ik zélf gebreid én met gevaar voor eigen leven getagd!''. En hier volgt het bewijs:

De derde is gebreid door, jawel, mijn oma en is geplaatst om een lantaarnpaal onderaan de (VEEL TE STEILE) nieuwe, lelijke Immer Weiter-brug over de N348. Ik moet daar vanwege school elke dag twee keer overheen, hopelijk maakt deze vrolijke, mooie tag de stevige klim wat dragelijker...
Het was wederom stervenskoud, en mijn vingers zijn nu nog steeds bevroren, maar het was wel héél erg leuk. We hebben de wereld weer een stukje leuker gemaakt!

Uitgebreid: De eerste tags!

Dinsdagavond, dik ingepakt in donkere kleding, gewapend met naald, draad en zaklamp, vertrokken we als Uitgebreid met een tas vol vrolijke lapjes naar basisschool de Prins Maurits om daar het lelijke, saaie, ijzeren gevangenishek eens op te vrolijken.
Stiekem hebben we alle lapjes om de spijlen heengenaaid. Het was wel heel spannend, met onze mutsen over ons hoofd getrokken, elkaar bijschijnend met de knijpkat, zo snel mogelijk onze creaties vastnaaiend, terwijl een van ons op de uitkijk stond om te zien of er niet toch iemand aankwam.
Maar het hangt er, en hopelijk hangt het er over een maand nog. Hier zijn de foto's:

Zoals je ziet zijn er nog heel veel lege spijlen, en ik ben zelf ook zeker van plan daar nog wat verandering in te brengen. Het kan tenslotte altijd nog leuker en vrolijker. Mocht je dit nou een heel erg leuk en creatief idee vinden, MEEHELPEN MAG! Brei een leuk, vrolijk lapje en tag het er gewoon bij! Of geef het aan een van ons, dan taggen wij het er wel bij.

Ik heb telkens 16 steken opgezet op breinaalden 4 of 5.

We hebben gelukkig al heel wat leuke reacties gehoord van mensen, maar al die mensen wisten niet dat wij het hebben gedaan. Aan de ene kant is dat heel grappig, omdat je stiekem een geheim hebt, maar ergens is het ook wel weer jammer. Er hangen echter wel labeltjes aan een aantal lapjes, met daarop de naam van deze site en de naam van onze breiclub.

Ik vond het taggen erg leuk om te doen. Binnenkort hoop ik een tag ergens in mijn school te plaatsen. Weet alleen niet helemaal zeker of dat door iedereen op prijs gesteld wordt...

Uitgebreid: Wildbreiavonden!

Ons wildbrei-clubje Uitgebreid is inmiddels al wat keren bij elkaar gekomen om te werken aan een project. Wat het wordt, is nog even geheim, maar het wordt vanavond getagd (vanwege het slechte weer hebben we dat maar niet zondag gedaan) en ik beloof jullie om foto's te maken van het resultaat!

Hieronder wat foto's van de avonden: