Medaillon

Van de lieve goede Sint kreeg mijn moeder een Libelle. En daar stonden meer dan 60 (!) gave knutsels in. Zo heb ik bijvoorbeeld een Sint-slinger gemaakt voor voor het raam.
Maar waar gelijk mijn oog op viel was een medaillon, met daarin een mooie vintagefoto.
Dat leek me nou leuk! Ik koos voor een foto van de geweldige Ierse schrijver Oscar Wilde. Voor het vintage-effect printte ik de foto zwart-wit uit op bruin papier. Deze knipte ik uit in een medaillonvorm en plakte dit op een stuk op maat geknipt karton. Hier heb ik plastic folie overeen geplakt, zodat het net glas lijkt. Toen nog een mooi lint voor eromheen. Dit werd een vlecht van witte wol, eromheen genaaid met bruin garen. Uit een lade toverde ik 3 kralen die ik erop naaide.
Een mooi kettinkje eraan en tadaa!!
Om eerlijk te zijn ben ik er erg trots op dat het resultaat heel erg lijkt op het origineel!

Meivakantie Knutsels

Meivakantie, eindelijk de tijd om al die leuke ideeën die al zo lang in je hoofd zitten uit te voeren. Tenminste, dat dacht ik. 'Helaas' heb ik een vriendje, vriendinnen en familie die met allemaal leuke uitstapjes tegelijk aan kwamen zetten. Zucht, daar gaat je vrije tijd. Maar goed, al met al heb ik toch nog 3 (totaal verschillende) dingen in elkaar kunnen zetten. Aanschouw en oordeel...

Dit is een plastic tas. Het is echter geen gewone plastic tas, het is namelijk een plastic tas, gemaakt van een heleboel oude plastic tassen! Ik heb een stapel oude plastic tasjes in repen geknipt, die aan elkaar gemaakt en ben er toen op goed geluk mee gaan breien. Uiteindelijk was het resultaat toch veel beter dan ik had verwacht! Handvat eraan gehaakt en klaar!

De volgende creatie was een ideetje van mijn lieve moedertje, die weer eens uit haar dak was gegaan (lees: de bankrekening had geplunderd) op de Handwerkbeurs. Ze kwam thuis met een leuk viltpakketje voor 3 kippetjes (hoe verzin je het...), 'niet zo moeilijk' noemde ze het. Niet zo moeilijk... zij heeft makkelijk praten, ze doet de laatste tijd namelijk bijna niets anders dan vilten. Maar voor een beginner als ik was het toch nog vrij lastig. Voor het patroon had je namelijk nogal wat ruimtelijk inzicht nodig, en dat heb ik nou niet bepaald. Uiteindelijk, na een paar keer een van de kippen (of zijn het nou hanen?) uit elkaar halen is het dan toch gelukt en nu staan ze vrolijk voor de tv.

Ooit heb ik eens een boek gekocht: Wassingen met pen. Hij stond alleen al een paar maanden ongelezen in de kast. Daar moest dus maar eens verandering in komen. Dus aanschouw hier: mijn eerste aquarelschildering met kroontjespen!